باید که ثبت کنمشون یه جایی.لعنت

تصویرهای سیاه و تاریکی که در مغزَت می لولن
کله ات که از حجم هر خبر و اتفاق بدی هشدار انفجار می دهد،
تاریکی هایی که در خودت خفه می کنی
و دنیایِ متفاوتت.
انقدر متفاوت که از ترس درک نشدن و طرد شدن به زبان نمی آوری هیچ کدام از ابعادش را !!
و مغزی که تک تک سلول هایش در آهنگ های متال حل می شود